Wilczak czechosłowacki

Wilczak czechosłowacki jest jedną z dwóch ras (druga to Saarlooswolfhond) zarejestrowanych w FCI, a będących krzyżówkami psa i wilka. Pierwsze dokonane przez Czechów próby krzyżowania wilka eurazjatyckiego (pochodzącego z rejonu Karpat) z owczarkiem niemieckim miały miejsce w 1955 r. Celem było sprawdzenie, czy poprzez skrzyżowanie psa z wilkiem można poprawić stan zdrowia, odporność i wytrwałość psów, oraz możliwość ich wykorzystania w służbie w czechosłowackiej straży granicznej Pohraniční stráž[8]. Pierwszy miot przyszedł na świat 26 kwietnia 1955 r. w stacji hodowlanej prowadzonej przez wojsko w Libějovicach. Było to możliwe dzięki współpracy wojskowych specjalistów i Czechosłowackiej Akademii Nauk. Pierwszy zapis wzorca został opracowany w 1966 r. przez inż. K. Hartla na podstawie wyhodowanych czterech finalnych generacji krzyżówek. Do powstania rasy wykorzystano 2 samce i 2 samice wilka[8].

W roku 1981 r. rasa została wpisana do księgi ras Czeskiego Związku Hodowców. W 1982 r. w Brnie powstał ogólnokrajowy Klub Hodowców rasy wilczak czechosłowacki, z siedzibą w Pradze. Klub ustalił nazwę rasy, długoterminową koncepcję i plan hodowli, oraz standardy oceny przydatności hodowlanej psów[8][9].

Wzorzec rasy został przyjęty przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI) 13 czerwca 1989 roku w Helsinkach. Wzorzec zapisano i opublikowano 28 kwietnia 1994 roku pod numerem 332. Za kraj pochodzenia uznano Czechosłowację, a rasa została w klasyfikacji FCI zaliczona do 1 grupy[6].

Po rozpadzie Czechosłowacji, Czesko-Morawska Unia Kynologiczna i Słowacka Wspólnota Kynologiczna zawarły umowę (4 lipca 1993 r.), w której ustaliły że patronat nad rasą przyjmuje Republika Słowacka. Na konferencji w Meksyku w 1999 r. uznano, że rasa spełnia wszystkie kryteria niezbędne do ostatecznego jej uznania[8].

Źródło: pl.wikipedia.org.